Het was weer eens zo'n boek waardoor mijn aandacht getrokken werd op de boekentafels. Ik was verbaasd over het vertelperspectief (de dood is de verteller), vond de achterflap wel humoristisch ("Here's a small fact: you are going to die"). Maar ik heb het heel lang laten liggen. Tot ik op vakantie ging en een lekker leesboek mee wilde nemen. Voor 11 Euro kon ik het risico wel nemen.
Het boek was een beetje wennen. Het perspectief is flink luguber, en er komt veel ellende in het boek voor. Toch is het ook heel mooi. Het gaat over een meisje dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in Duitsland opgroeit in een pleeggezin. Het gaat over verdriet en onderdrukking, maar ook over een jongen die zich met kolen zwart schminkt om op Jesse Owens te kunnen lijken. Over het 'stelen' van boeken van de vrouw van de burgemeester. Over appels jatten in een boomgaard en nog veel meer.
De ellende, en wat er dan toch nog goed komt, laat je aan het einde een beetje ontredderd achter. Maar het blijft je wel bij. In de categorie ' Een ander perspectief op de oorlog' was dit weer een mooie. Misschien niet zo ontspannen en relaxed als ik bedoeld had, maar wel mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten