Na al dat bakken maar weer eens een boek. Gisteravond kwam bij de leesclub dit boek ter sprake en bedacht ik dat ik daar nog niets over geschreven had.Een doodgewoon leven is de terugblik van een man op zijn leven. In eerste instantie lijkt het een doodgewoon leven, van een rustige man die wisselwachter is geweest op diverse stations.
Maar als hij zijn eerste 'versie' van zijn leven heeft beschreven, slaat de twijfel toe. Was het allemaal wel zo gladjes en onopvallend?
Vanuit verschillende perspectieven kijkt de man daarna terug op precies diezelfde levensbeschrijving. Maar nu laat hij bepaalde episoden niet weg. En hij laat een negatievere insteek toe.
Iedereen heeft verschillende 'ikken' in zich verzameld, en in dit boek worden die ikken mooi naast elkaar gezet. Capek laat zien welke 'ik' welke invloed heeft gehad op de levensloop van de hoofpersoon, en kleurt zo het 'doodgewone leven' langzaam in.
Ik vond het een prachtig boek, weer zo'n tijdloos boek (verschenen in 1934) dat de wereldbibliotheek vele jaren later opnieuw uitbrengt en dat moeiteloos boeit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten