zondag, maart 21, 2010

Boeken: We moeten het even over Kevin hebben


Wat een afschuwelijk boek; het sleurt je mee in al zijn ellende. Aan het begin denk je dat je weet wat er komt (zoon vermoordt klasgenoten), maar het wordt allemaal veel ellendiger en grotesker dan je denkt.


Aan het begin was ik met lichte tegenzin aan het lezen. Eva, moeder van een moordenaar, schrijft brieven aan haar man over de het leven van zoon Kevin. Ze probeert te bedenken wat geleid heeft tot zijn daad op school. Wat een onaangename vrouw, en wat een kille kijk op het leven. Ik vroeg me ook af waar het allemaal heen zou gaan, of het nog meer ging worden dan dit.


Maar gek genoeg begon het toch te boeien. Gaandeweg kreeg ik meer sympathie voor Eva en wilde ik meer weten: hoe was het precies gegaan, en waar is die echtgenoot eigenlijk? Door hier en daar een subtiele of minder subtiele vooruitwijzing te plaatsen, raak je steeds meer vervuld van afschuw. En voordat ik het wist, was het boek uit. (en moest ik abrupt afremmen bij de leesclubvragen aan het eind van het boek - brrr).



Je vraagt je af of de wereld echt zo werkt, of dit niet een beetje over the top is. Maar tegelijk zit je met een licht unheimisch gevoel op de bank. Knap geschreven, maar wel afschuwelijk.

Geen opmerkingen: