Boeken: Stieg Larsson - Mannen die vrouwen haten

Ik heb een beetje een moeizame band met thrillers. Een goede thriller staat garant voor heel veel leesplezier, maar het valt zo vaak tegen. Vandaar dat ik het niet zo vaak probeer, dat vind ik dan weer zonde van alle andere boeken die ik nog zou kunnen lezen. Op de een of andere manier stoor ik me meer aan een slechte thriller dan aan een slechte roman.

Maar als ik op vakantie ga, vind ik het altijd prettig om een thriller in de rugzak mee te nemen. Naar aanleiding van de lovende verhalen bij de leesclub besloot ik dat het Mannen die vrouwen haten moest zijn. Mocht ik er dan door geraakt worden dan had ik mazzel, want het was deel 1 van een trilogie.

Ik liet het boek op vakantie lang ongelezen, maar bij aankomst in Yogyakarta besloot ik dat het er toch maar van moest komen. Ik ging zitten, en precies twee dagen later was het boek uit. Ruim 550 pagina's, en in de tussentijd ook nog Yogyakarta en de Borobudur bezichtigd.
Zo spannend, dus. Eindelijk weer eens een thriller die al je aandacht vergt. Er gebeurt van alles tegelijk, sommige verhaallijnen komen bij elkaar en van andere vermoed je dat dat in de komende twee delen gaat gebeuren.

Het gaat over een journalist die door een rijke industrieel gevraagd wordt om zijn familiegeschiedenis te beschrijven en er daarbij meteen achter te komen wat er met zijn verdwenen nichtje Harriet is gebeurd. De rijke industrieel is nou niet echt gecharmeerd van zijn eigen familie, en wordt dat nog minder als blijkt hoe het echt in elkaar zit. De journalist wordt geholpen door een eigenzinnige hacker met een getroubleerd verleden, en ook in zijn eigen carrière heeft hij wel het een en ander aan zijn hoofd. Het is een goede thriller omdat je als lezer lang niet in staat bent de eindjes aan elkaar te knopen en omdat je al je aandacht nodig hebt om alle details ook mee te nemen. Zelfs als het belangrijkste deel van de ontknoping duidelijk is geworden, blijf je geboeid doorlezen op zoek naar de laatste stukjes.

Deel 2 heb ik dus ook maar meteen gekocht, en ik ben ruim over de helft.