Boeken: Theo Thijssen - de gelukkige klas

Theo Thijssen is zo'n schrijver van wie ik altijd al eens iets hebt willen lezen. Wat ik dus nog nooit gedaan had. Ik heb altijd periodes met een voorkeur voor bepaalde boeken, en momenteel is dat oudere literatuur. Dus las ik eerst al Gogol en kocht vervolgens zowel een boek van Theo Thijssen als een van Primo Levi. Die tweede heb ik nog niet uit, dus nader bericht volgt.

Thijssen schrijft een dagboek van een onderwijzer in de jaren '20 van de vorige eeuw. Hij (meester Staal) werkt op een eenvoudige buurtschool met enorme klassen. Eén klas blijft meerdere jaren bij dezelfde meester. De leerlingen die Thijssen beschrijft komen echt tot leven, je ziet ze voor je. Ook de overwegingen van de meester zelf zijn mooi, welke trucs hij aanwendt om de klas stil te houden, hoe blij hij kan zijn als nieuwe stof snel beklijft. En hoe hij meeleeft met een wat schuchtere leerling, een leerling met een bochel, en een meisje dat zich aan haar afkomst onttrekt.

En gemopper op bureaucratie is ook van alle tijden: de reacties van Staal en zijn collega's op een schrift waarin ze de voortgang moeten bijhouden is erg herkenbaar. Of het ontzag voor de inspecteur, en tegelijkertijd de wrevel over zijn regeltjes.

Tijdloos, dit boek, zeker in deze uitgave met moderne spelling. Weliswaar schreef ik op de lagere school niet op een lei, en droeg ik ook geen boezelaar, maar verder deed het me wel erg daaraan denken.

Bakken: appeltaart

Aan een lekkere appeltaart mankeert niks,
en iedereen heeft wel een favoriet. Kleine stukjes appel, veel amandelspijs, wel of geen rozijnen, ga zo maar door. Ikzelf heb voorkeur voor een dunne korst bijvoorbeeld. In de Elle eten van deze maand staat een appeltaartenspecial, en eentje trok direct mijn aandacht: de rozentaart met appels.

Je kunt op de foto zien dat die rozen bij mij alleen met een vergrootglas zijn te ontdekken, maar lèkker dat die taart was!

Het recept komt van iemand die een winkel heeft die HAA...gebak heet. Daar moet ik maar gauw eens heen.

Nodig:
(voor het deeg)
400 gram bloem
1 zakje + 2l bakpoeder
200 g kwark
1 ei
6 el melk
8 el olie
100 g suiker
1 zakje vanillesuiker
mespunt zout

(voor de vulling)
75 gr rozijnen
100 ml rum
100 gr boter
100 gr suiker
1/2 el kaneel
50 gr geschaafde amandelen
500 gr jonagold, in stukjes (niet te groot want dat rolt zo rot, zie verderop)
250 ml melk
bloem om te bestuiven

En ook nog een ronde ingevette taartvorm, met bloem bestoven.

Werkwijze:
Week de rozijnen een uur in de rum en bewaar de rum daarna.
Verwarm de oven op 175 gr.
Meng de ingrediënten voor het deeg. Rol uit op een met bloem bestoven oppervlak tot een lap van ca 35 x 45 cm. (Dat was hij bij mij vast niet, maar min of meer vierkant is ook heel ok.) Zorg dat hij ook weer niet te dun wordt want anders heb je weer nadeel bij het rollen. Smelt 50 gr boter en bestrijk het deeg ermee.

Verdeel er de suiker, kaneel, amandelen, appels en uitgelekte rozijnen over het deeg. Rol de plak deeg voorzichtig op. Af en toe plakt hij een beetje aan je werkblad maar dan krijg je hem met een spatel of zo iets wel weer los. Voorzichtig dat hij niet scheurt.
Snijd de rol in 6 plakken van gelijke dikte. Zet ze rechtop (dus met het snijvlak naar boven) in de bakvorm, niet te dicht bij elkaar. Zet de taart 15-20 min in de oven.

Smelt intussen de rest van de boter en meng er de melk en rum door. Haal de taart uit de oven, schenk de helft van dit mengsel erover en bak nog 15-20 minuten tot de taart goudbruin en gaar is. Sprenkel de rest van het melkmengsel er overheen en laat afkoelen.

Boeken: Gogol - spookverhalen

Heksen, tovenaars en de duivel bevolken de verhalen in dit boekje. Dappere kozakken trekken ten strijde, redden arme meisjeszielen en verslaan de duivel. Dit alles tegen een achtergrond van de Oekraïne, met snelle paarden, meelballetjes, stoere kozakken (alweer), prachtige landschappen en schamele hutjes.

Je moet af en toe even wennen aan de terminologie (wat is een kozak precies? en wat een honderman?) maar de sfeer trekt je direct mee het boek in. Het boek is uit de 19e eeuw, maar eigenlijk merk je daar niet zo veel van. Er wordt natuurlijk niet gesproken over laptops maar juist het vervoer per paard en de hutjes en houtvuren passen heel goed bij de spookachtige sfeer. Als je uit het boek opkijkt, kijk je even verward om je heen naar je vertrouwde omgeving zonder wodka en duivels!

Salade met gegrilde groenten en sesamzaad

Eén van de allerleukste dingen van mijn biologische groentenpakket is dat je af en toe ‘ineens’ dingen als een aubergine in huis hebt. Nou is dat op zich niet zo bijzonder. Maar nu is hij af en toe ineens ‘over’ en bedenk je dat je hem gauw op moet eten voordat hij verschrompelt. Ik ben dol op gegrilde groenten dus verzin allerlei salades, any excuse will do. Dus:

Nodig:
1 aubergine
1 rode paprika
2 tomaten
1 teen knoflook
Olijfolie
Sesamzaad (geroosterd in een droge koekenpan)
Pijnboombitten (ook geroosterd)
Sap van één citroen
Platte peterselie

Werkwijze:
Snijd de aubergine en paprika in repen en doe ze in een schaal. Giet er een flinke scheut olijfolie overheen en pers de teen knoflook er over uit. Knijp vervolgens de citroen er over uit. Meng alles goed door elkaar.
Verhit de grillplaat. Grill de groenten. Doe de gegrilde groenten in een schaal. Snijd de tomaten in partjes. Om ervoor te zorgen dat de salade niet te nat wordt, kun je het beste de zaadjes er uit halen.
Meng de gegrilde groenten met de tomaat, pijnboompitten, sesamzaadjes en nog een scheut olijfolie. Garneer met de peterselie en serveer.

Bakken: bosbessenmuffins

Hmmm lekker, muffins. Het is altijd een kunst
om ze mooi zacht te krijgen en toch niet droog. Sour cream en een beetje olie gebruiken leverde bij mij een heel mooi resultaat op.

Je moet ze alleen niet te lang laten staan, want door de bosbessen kunnen ze van binnenuit gaan schimmelen en dat is geen fijne verrassing als je een hap neemt!

Nodig:
270 gram bloem
zakje bakpoeder
160 gram witte basterdsuiker
250 gram sour cream
2 eieren
2 el rasp van citroenschil
80 ml plantaardige olie
180 gram bosbessen

Werkwijze:
Zeef bakpoeder en bloem en meng ze goed. Klop in een andere kom de zure room, eieren, citroenschil, suiker en olie tot een geheel. Roer dit door de bloem/bakpoeder (losjes, je moet voorzichtig zijn en steeds zo min mogelijk lucht uit het deeg verwijderen).
Voeg de bessen toe en meng nogmaals heel voorzichtig. Vul hiermee ca 12 vormpjes of kleine soufflébakjes. Doe 20 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden. Test met een satéprikker of de muffins gaar zijn: als hij er droog uitkomt is de muffin gaar.

Boeken: Harry Potter and the deathly hallows

Inmiddels is het een beetje een ambivalent gevoel of je nog een stukje wilt schrijven over de laatste Harry Potter. Toen ik -ook niet als trendsetter, maar wel een tijdje geleden- de eerste delen las, was het nog erg leuk. Maar al dat gedoe met om 12 uur 's nachts voor de deur te gaan liggen gaat me een beetje te ver.

Maar de volgende dag lagen er ook nog grote stapels boeken en kocht ik er natuurlijk één, want ik was erg benieuwd.

Het was wel even een klus om er weer in te komen. Ik had het voorgaande deel ook gelezen toen hij net verschenen was, en was de draad goed kwijt. Daarnaast duurde het even voordat ik gegrepen was door het verhaal. Maar het werd uiteindelijk erg spannend en alle eerder uitgezette lijntjes komen bij elkaar.

Wat alleen een enorme afknapper was, was de epiloog. Waarom heeft Rowling die er aan toegevoegd? Als mogelijkheid om nieuwe personages te introduceren voor een vervolgserie? Bah, klef.

Bakken: kip met mango en cashewnoten

In Cambodja aten we in het restaurant van een mooi initiatief om straatkinderen te helpen: Friends. Het is niet alleen een goed initiatief, het eten is ook nog eens heel lekker. Niet enorm Cambodjaans, het meeste niet althans, maar wel lekker. Gelukkig verkochten ze ook een kookboek.
Zeer geslaagd en lekker makkelijk is de kip met cashewnoten:

Nodig: (4 personen)
2 el arachideolie
2 tenen knoflook
600 gram kipfilet, in blokjes
2 el chinese rijstwijn
2 el oestersaus
1 tl maizena
1,5 kop kippenbouillon (ik weet ook niet hoe veel dat precies is, maar als je een reguliere mok voor driekwart vult moet het genoeg zijn. Op de foto zie je dat ik een beetje uitgeschoten was met de bouillon; de kip kon lekker zwemmen.)
1 tl suiker
2 onrijpe mango’s, in repen (en je zult zien dat je ze niet kunt vinden nu je ze nodig hebt…)
100 gram ongezouten cashewnoten
Zout en peper om op smaak te brengen
Bosui

Werkwijze:
Verhit de olie in een wok. Voeg de knoflook toe en bak tot die begint te geuren. Voeg de kip toe. Bak twee minuten en voeg de rijstwijn en oestersaus toe. Meng de maizena met de kippenbouillon en doe in de wok. Goed roeren en een deel van het vocht laten verdampen. Voeg suiker, mango, cashewnoten, zout en peper toe. Garneer met de bosui en serveer.