Boeken: Jay McInerney - Bright lights big city

Er stond nog een aandoenlijke, licht vergeelde Blackbird pocket in onze boekenkast die al heel lang op mijn to do list stond. Op de middelbare school had ik niet zo'n belangstelling voor dit soort in cocaïne gedrenkte jaren '80 literatuur, maar inmiddels was ik wel nieuwsgierig. Ik ken inmiddels het beeld dat van de jaren ' 80 bestaat, en had vergelijkbare boeken gelezen.

Het had ook geen kans gekregen om van mijn lijstje te verdwijnen doordat de titel van het boek blijft opduiken. McInerney heeft onder andere nog een boek over 11 september geschreven, en steeds stond er in de recensies dat Bright lights beter was.

Ik heb het met plezier gelezen. Het is inderdaad een jaren '80 drugsverhaal, maar gaat ook over een dromer op zoek naar zichzelf. De schrijfstijl is apart, beeldend.

Het boek is dun, maar ik heb er toch even over gedaan. Dat kwam door de stijl. Je wordt als lezer als het ware direct aangesproken doordat het vertelperspectief bij 'you' ligt. Dat is soms verwarrend, daarnaast wilde ik niets missen. En dat komt de leessnelheid niet te goede.

Zonde dat dit zo lang ongelezen op de plank heeft gestaan!