Bakken: biefstuk teriyaki met sperziebonen

Nog een groente die regelmatig terugkeert in ons biologische groentenpakket: de sperzieboon. Daar zijn we allebei dol op, en het verzinnen van recepten hiervoor is dan ook niet zo moeilijk. Deze oosterse variant is een beetje van delicious (juli) en een beetje van mezelf.






Nodig (2 personen):
2 biefstukken, ca 150 gram per stuk
sperziebonen (ben vergeten ze te wegen, maar ik schat dat het ca 500 gram was)
1/2 ui, in plakken (halve ringen)
1 el arachideolie
1 rode peper, zonder zaadjes en zaadlijsten, fijngesneden

75 ml sojasaus
1 tl kristalsuiker
40 ml sake
1 teen knoflook
2 tl geraspte verse gember
1/2 el arachideolie

Werkwijze
Maak een marinade van de sojasaus, suiker, sake, knoflook, gember en olie en leg de biefstukken erin. Laat 15 minuten marineren en keer halverwege de biefstukken.
Kook de sperziebonen 5 minuten, spoel na met koud water (tegen het piepen). Meng de ui met de olie en bak op de grillplaat. Schuif ze opzij als ze bruin beginnen te worden en leg de biefstukken op de plaat. Grill de biefstukken ca 2 minuten aan iedere kant.
Laat de marinade in een steelpan iets inkoken.

Doe de bonen en ui op een bord, biefstuk erop en giet de ingekookte marinade er overheen. Garneer met de rode peper. Lekker met gestoomde rijst of noedels.

Bakken: Farro salade

Na de masterclass Koken in Lucca kreeg ik een zakje met een graansoort mee naar huis. Wat het precies is, weet ik nog steeds niet. Ik at in Milaan iets dat Farro heette, en ongeveer hetzelfde smaakte. En in de delicious stond een recept met parelgort. Dat zag er op de foto bij het artikel ongeveer hetzelfde uit als dat in mijn zakje. Dus dat maar geprobeerd. En ja, het was erg lekker.

Nodig:
250 gram farro (parelgort)
400 gram broccoli
4 bosuitjes
150 gr verse spinazie
6 el munt, fijngesneden
40 gram cashewnoten

dressing
1 tl sesamolie
1 ½ el sojasaus
1 ½ el mirin
1 tl geraspte verse gember

Werkwijze:
Kook de farro volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Kook de broccoli beetgaar in ruim kokend water met zout.
Meng de dressing.
Meng alles door elkaar en serveer.

Bakken: rode mul met chermoula

Voor de fijne herinnering aan de zomer, een recept uit Elle eten nummer 4. Heel gemakkelijk om te maken, en ook nog snel klaar. Je kunt paprika's zelf roosteren op een gaspit: als ze zwartgeblakerd zijn, doe je ze in een schaal met een stukje huishoudfolie er overheen. Het velletje stoomt er zo al bijna af. Maar je kunt ook gewoon bij de Appie een pot met geroosterde paprika kopen, die zijn ook heel lekker.


Nodig (2 personen):
Twee rode mullen (of vier als het kleine zijn)

Chermoula
1 klein plukje saffraan
2 tomaten, zaadjes verwijderd en in blokjes
2 geroosterde parika’s, in blokjes
bosje koriander, fijngehakt
bosje munt, gehakt
bosje platte peterselie, gehakt
sap van 1/2 citroen
1 tl komijnzaadjes
peper en zout
olijfolie

Werkwijze
Verwarm de oven voor op 180 graden. Week het saffraan even in een paar eetlepels warm water. Meng de ingrediënten voor de chermoula. Roer de saffraandraadjes erdoor en breng op smaak met zout en peper.
Leg de vis in een braadslee, doe de helft van de chermoula erover en zet 12 minuten in de oven of tot de vis gaar is. Schep de andere helft van de chermoula eroverheen en serveer met brood en salade.

Bakken: Marokkaanse smeersels

Voor een feestje was mij gevraagd de borrelhapjes mee te nemen. Ik had nog wat restjes groente in de groentela die eigenlijk op moesten, en besloot het handig aan te pakken. En zo werden het Marokkaanse smeerseltjes met Turks brood. De recepten komen uit de delicious van oktober.

Wortelsalade
Nodig:
1 bos wortelen, geschrapt en in stukken gesneden
platte peterselie, ongeveer 5 stengels, fijngehakt
1 teen knoflook, geperst
4 tl paprikapoeder
2 tl gemalen komijn
witte wijnazijn en olijfolie

Werkwijze:
Kook de wortelen 10 minuten in water met een beetje zout. Giet ze af en doe de peterselie, knofllok, paprikapoeder en komijn erbij. Prak de wortels met een vork (of een stamppotstamper). Voeg wat azijn en olijfolie toe om er een soort pasta van te maken. Breng op smaak met zout en peper.

Bloemkoolsalade
Nodig:
1 kleine bloemkool, in roosjes
2 tomaten, geraspt
1 kleine zoete witte ui, geraspt
koriander, fijngehakt
4 tenen knoflook
2 el komijn
4 el paprikapoeder
witte wijnazijn en olijfolie

Werkwijze
Kook de bloemkool 10 minuten in water met een beetje zout. Giet af en prak fijn met de tomaten en ui. Wrijf in een vijzel de koriander, knoflook, komijn en paprikapoeder fijn en maak er met wat azijn en olijfolie een pasta van. Roer door de geprakte bloemkool. Breng op smaak met zout en peper en eventueel nog wat azijn en olijfolie.

Bietensalade
Nodig:
3 gekookte rode bieten, gepeld en in blokjes
2 el kristalsuiker
platte peterselie, fijngesneden (ca 4 stengels)
½ zoete witte uit, gesnipperd
witte wijnazijn, olijfolie

Werkwijze
Bestrooi de bietjes met de suiker en meng de peterselie en ui erdoor. Breng op smaak met zout, peper, azijn en olijfolie.

Bakken: Hutspot Indiase stijl

Tja, als je in Leiden werkt en op 3 oktober van je vrije dag geniet, ben je eigenlijk aan je stand verplicht om hutspot te eten. Maar hoewel ik geen kieskeurige eter ben, vind ik hutspot echt niet lekker. Dus dan maar niet aan mijn stand verplicht. Maar deze spicy indiase variant van Madhur Jaffrey (Vegetarische gerechten) kon ik wel waarderen.

Nodig (2 personen):
½ el arachideolie
1 ui, fijngehakt
stukje verse gember, ca 1,5 cm, fijngehakt
1 tomaat, geraspt
1,5 tl zout
½ tl cayennepeper (of meer of minder als je van spicy houdt – of juist niet)
½ tl garam masala
¼ tl kurkuma
250 gram wortels, geschrapt en in stukjes van 1 cm
250 gram aardappels, geschild en in blokjes van ca 1 cm
100 gram doperwten

Werkwijze:
Fruit de ui in de olie. Voeg de gember toe en bak 1 minuut. Voeg tomaten, zout, cayennepeper, garam masala en kurkuma toe en roer goed. Bak totdat het tomatenmengsel wat is ingekookt. Voeg wortels en aardappels toe, laat 1 minuut koken. Voeg 0,75 dl water toe, roer en breng aan de kook. Draai het vuur laag, zet het deksel op de pan en laat 15-20 minuten koken of totdat de aardappels gaar zijn. Voeg de doperwten toe en laat nog 4 minuten koken.

Bakken: risotto met citroen

Uit de Elle eten van juli: citroenrisotto. Ik ben dol op risotto, en mijn kookkunsten op dat gebied zijn behoorlijk vooruit gegaan sinds de Zilveren Lepel kookworkshop in het Hilton in Amsterdam. Het belangrijkste wat ik daar leerde, was dat je de rijst vrij lang moet laten bakken voordat je de bouillon gaat toevoegen. Lastig punt daarbij is dat de temperatuur in de pan vrij hoog is als je de ui en bleekselderij gefruit hebt, en dat de rijst dan snel aanbakt. Dat moet dus met beleid.

Nodig (voor twee personen):

75 gram roomboter

1 sjalot, gesnipperd

200 gram carnaroli of arborio rijst

sap van 1/2 citroen

een scheut witte wijn

kippenbouillon (tegen de kook aan)

50 gram geraspte parmezaan

rasp van 1,5 citroen

2 citroenen om te roosteren

kiemscheuten ter garnering (kan gewoon tuinkers zijn, of iets spannends van de natuurwinkel)

peper en zout

Werkwijze:
Verhit de grill op 140 graden.

Smelt 25 gram boter en fruit de sjalotten. Voeg de rijst toe en schep een tijdje om. De rijstkorrels moeten bedekt zijn met vet en de witte kern moet zichtbaar worden. Blus af met citroensap en wijn. Roer lepel voor lepel de kippenbouillon erdoor. Voeg pas een nieuwe lepel toe als de vorige lepel is opgenomen. Proef regelmatig. Als de risotto nog nèt niet gaar is (de kern is dan nog taai) doe je de parmezaan en de rest van de boter erbij. Breng op smaak met peper en zout. Roer goed door, deksel op de pan en 10 minuten laten staan. De rijst gaart nu door en bereikt de goede consistentie. Rooster de citroenen, in parten gesneden, 5 minuten onder de grill.

Serveer de risotto met de citroenrasp, kiemscheuten en gegrilde citroenen.

Bakken: udon noodles met karbonade

Als ik bij de Eazie eet, neem ik bijna altijd Udon noodles. Ik vind ze erg lekker, en een prettige afwisseling met rijstnoedels of eiermie. Alleen kon ik ze bij de Chinese supermarkt nooit vinden. Tot een paar weken geleden. Natuurlijk kocht ik ze meteen, en kon ik niet wachten er iets mee te maken. En zo gebeurde het:

Nodig (2 personen):

Vlees en marinade
2 eetlepels hoisinsaus
1 tl sojasaus
1 tl arachideolie
1 tl honing
1 tl versgeraspte gember
1 teen knoflook, fijngesneden
2 karbonades

Noodles
400 gram udon noodles
1 groene peper, fijngesneden, zaadjes verwijderd
1 el gember, fijngehakt
1 teen knoflook, fijngehakt
½ rode paprika, in reepjes
½ courgette, gehalveerd en in plakjes
1 tl vissaus
Scheut sake
2 el zwartebonen saus
1 el arachide olie

Werkwijze
Doe alle ingrediënten voor de marinade door elkaar en marineer de varkenskarbonaden hier minimaal een uur in. Verhit een grillplaat en bak de karbonaden aan iedere kant ca 4 minuten.

Bereid de udon noodles volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Verhit de olie in de wok en voeg peper, gember en knoflook toe. Laat ongeveer 1 minuut bakken. Voeg de paprika en courgette toe. Bak 3 minuten en blus af met de sake. Voeg de udon noodles toe en breng op smaak met vissaus en zwartebonen saus.

Bakken: pilav met garnalen

Garnalen en fèta zijn een fijne combinatie die me altijd aan Griekenland doet denken. Voor een mooie zomerse dag is deze pilav bijna het enige dat je nodig hebt om in Griekse sferen te komen. De frisse kruiden in de pilav zijn een goede combinatie met de sterk smakende olijven, fèta en garnalen.

Nodig (twee personen):

150 gram basmatirijst (gestoomd in de rijstkoker, of gekookt volgens de verpakking. Je kunt hem een beetje extra smaak geven door hem te koken of te stomen in bouillon)
10 gram boter
Olijfolie
½ ui, fijngesneden
1 teen knoflook, geperst
150 gram tomaten, zaadjes verwijderd en kleingesneden
Bosje dille, fijngesneden
Bosje platte peterselie, fijngesneden
Handje munt, fijngesneden
200 gram garnalen, gepeld
Sap van ½ citroen
50 gram ontpitte zwarte olijven (Kalamata olijven zijn het lekkerst)
50 gram fèta, verkruimeld

Werkwijze:
Bereid de rijst.
Verwarm boter en olijfolie in een pan met dikke bodem. Smoor de ui. Voeg de helft van de knoflook en tomaten toe. Voeg de rijst toe met de helft van de kruiden en wat zout en peper.
Bak de garnalen in wat olijfolie met de andere helft van de knoflook. Sprenkel er citroensap overheen. Schep de olijven, de andere helft van de kruiden en een scheutje olijfolie door de rijst. Leg de garnalen er bovenop en bedek met de fèta.

Bakken: gerookte paling

Geen enkele gerookte paling is lekkerder dan die van Overweel in Enkhuizen. Toen ik klein was, ging ik er wel eens met mijn oma heen en dan was ik erg onder de indruk. Paling vond ik om te eten nog wel een beetje eng, maar het roken zag er heel interessant uit. Laatst had mijn moeder gerookte paling voor me gekocht en hebben we heerlijk zitten smullen.

Maak de palingen schoon (kop eraf, vel eraf, graat eruit) en serveer ze met witbrood, een frisse salade (de mijne was met tomaat en radijsjes) en een lekker glas wijn.

Bakken: bokkenpootjestaart

Het was iets te zoet en te vet voor mijn smaak, maar als experiment was het wel leuk. Ik ben dol op bokkenpootjes en bedacht dat ik daar wel een taart van wilde maken. Googlen leverde vooral veel recepten op waar slagroomversteviger voor nodig was, en dat leek me niks. De uiteindelijke poging is vooral eigen fantasie. Ik zin er nog op hoe ik de taart minder vet kan maken (minder slagroom, maar waardoor vervang ik het dan). Misschien eerst een soort custard maken.

Nodig:

3 pakken bokkenpootjes (à 200 gram)

60 gram gesmolten boter

3 eetlepels bramenjam

1/2 liter slagroom

Werkwijze:

Verkruimel een pak bokkenpootjes in de keukenmachine en meng met de gesmolten boter. Vet een springvorm in en verdeel het boter-koekjesmengsel over de bodem. Zet de vorm een half uur in de koelkast om op te stijven.

Breek de overige bokkenpootjes op 15 na in tweeën. Klop de slagroom stijf, meng de halve bokkenpootjes erdoor en schep de jam erdoor. Giet het mengsel over de bodem en maak de bovenkant netjes glad. Verdeel de resterende bokkenpootjes erover. Zet 3 uur in de vriezer om op te stijven.

Bakken: kikkererwtensalade

Op een warme dag heb ik meestal niet zo'n trek in 'gewoon' warm eten. Maar ja, om nu iedere dag een groene salade te eten is ook niet echt een optie. Kikkererwten zijn lekker en gezond en lenen zich heel goed om een (lauwwarme) salade mee te maken. En omdat het nu van dat lekkere herfstweer is, kan deze salade je misschien wat in zomerse sferen brengen...

Nodig (voor 2 personen):

200 gram kikkererwten (gedroogde zijn het lekkerst, maar als je lui bent dan kunnen die uit blik ook prima)

15 kerstomaten, gehalveerd

10 radijsjes, in plakjes

1 rode ui, in halve ringen

1,5 eetlepel citroensap

1,5 eetlepel olijfolie

verse munt, peterselie en koriander

(En hierop kun je natuurlijk eindeloos variëren; met geitenkaas is heel lekker, of fèta en allerlei groentes smaken er ook prima bij. Maar ja, mijn groentenpakket(leverancier) is op vakantie, dus ik heb veel minder voorraad dan anders!)

Werkwijze:

Bij gedroogde kikkererwten moet je ze een avond van tevoren in ruim water laten weken. De volgende dag kook je ze ca 45 minuten in het weekwater. Laat iets afkoelen en meng met de overige ingrediënten.

Kikkererwten uit blik kun je afspoelen onder de kraan en dan door de ingrediënten mengen, of je kunt ze heel even doorwarmen in een steelpannetje. Ik vind zelf de gedroogde lekkerder omdat die nog een beetje bite hebben als je ze niet te lang kookt.

Bakken: rijsttaart

Naast de geweldige mango-citroengrastaart bakte ik voor Michiels verjaardag deze rijsttaart, wederom uit de delicious, ditmaal het juninummer. Eigenlijk was de in melk en suiker gekookte rijst al zo lekker dat ik het toen al op wilde eten, maar dat was nog een paar stappen te vroeg. Gelukkig was het eindresultaat minstens net zo lekker.

Nodig:
1 liter melk
150 gram kristalsuiker
250 gram arboriorijst
3 eieren
75 gram amandelmeel (natuurwinkel)
100 gram gekonfijte citroenrasp
1 tl vanille aroma
1 el citroensap
1 el rum of cognac
1-2 el poedersuiker

Werkwijze:
Doe melk en suiker in een pan op het vuur en breng aan de kook. Voeg de rijst toe en laat 45 minuten koken tot de meeste melk is opgenomen of tot de rijst zacht is (zonder deksel). Laat met het deksel op de pan afkoelen.
Oven voorverwarmen op 180 graden. Vet een springvorm in.
Klop de eieren met een houten lepel. Voeg de rijst, amandelmeel, citroenrasp, vanillearoma, citroensap en cognac/rum toe en roer door elkaar. Giet dit mengsel in de springvorm en strijk de bovenkant netjes glad. Bak ca 45 minuten in de oven, of tot de taart in het midden stevig is. (Dat kun je testen door voorzichtig met de vorm te schudden.) Laat afkoelen, haal uit de vorm, bestuif met poedersuiker en serveer.

Boeken: Siri Hustvedt - Het verdriet van een Amerikaan

What I loved van Siri Hustvedt is een boek dat nog vers in mijn geheugen ligt. Aan de ene kant was het een beetje een vrouwenboek over onderlinge relaties en wat er allemaal in mensenlevens gebeurt en wat dat voor invloed heeft. Maar Hustvedt aarzelt niet om ook de wat dieper liggende vragen te benoemen en verder te gaan dan het gemiddelde 'vrouwenboek'.

Het verdriet van een Amerikaan stond dus direct hoog op mijn verlanglijstje. En terecht, want het was weer heel goed. Juist dat wat me in het vorige boek aansprak, had dit boek ook.

Het gaat over een broer en een zus, hun huidige levens en hun verleden. Wat vertellen een broer en een zus elkaar wel en niet? Wat vertelde hun vader wel en niet? En wat hun geliefden? En wil je die dingen die je niet weet wel weten?

Zo ontspint zich aan de ene kant een verhaal over relaties tussen mensen en aan de andere kant komen vragen omhoog over het delen van informatie. Geen gemakkelijk boek, maar wel weer een boek dat je bijblijft. Je mag ook niet anders verwachten van de vrouw van Paul Auster...

Bakken: zomerse fruittaart

Zo'n makkelijke taart had ik nog nooit 'gebakken'. Zonder oven!

Ik zag het recept op de site van nrcnext, het weblog van Janneke Vreugdenhil. Ik ben meteen naar de groenteman gerend om bramen en frambozen te kopen en dit was het resultaat.

Bramen èn frambozen ja, ik kon niet kiezen...

Nodig:

60 g roomboter
250 g koekjes (AH huismerk amandelkoekjes deden het heel goed)
250 g mascarpone
250 g ricotta
125 ml slagroom
75 g suiker
geraspte schil van een citroen
ongeveer 700 g zomerfruit
Taartvorm met losse bodem

Werkwijze:
Smelt de boter in een steelpan. Maal de koekjes fijn in de keukenmachine. Meng de gesmolten boter met de koekkruimels en bekleed de bodem van de taartvorm. Zet in de koelkast om op te stijven (ongeveer een uur).
Doe de mascarpone, ricotta, slagroom, suiker en citroenrasp in een kom en roer ze door elkaar tot het een gladde massa is. Schenk over de bodem in de taartvorm en verdeel het netjes over de bodem. Verdeel het fruit over de taart en serveer direct.

Bakken: mango-tomaten curry

Voor curry mag je mij 's nachts wakker maken. Ik heb een geweldig kookboek van Madhur Jaffrey, de curry bijbel, waar ik al heel wat recepten uit gemaakt heb. Zeker op een regenachtige dag word ik heel blij van zo'n bord spicy curry. Deze curry met mango en tomaat stond in de delicious als bijgerecht. Maar als je er iets meer van maakt, doet hij het uitstekend als hoofdgerecht. En, ook fijn, momenteel zijn er mooie rijpe mango's te koop.

Nodig (voor 2 personen):
2 el zonnebloemolie
1 tl donker mosterdzaad
3 tl kerriepoeder
2 tl kurkuma
50 gr verse gember, geraspt
1 groene peper, zonder zaadjes en zaadlijsten, in ringetjes
10 kerrieblaadjes
1 tl kardamompoeder
2 tenen knoflook, in plakjes
1 ui, in ringen
1 grote mango, rijp maar niet te zacht
6 tomaten, zonder zaadjes
blik kokosmelk (400 ml)
2 el koriander (garnering)
50 gr cashewnoten (garnering)

Werkwijze:
Snijd en weeg alle ingrediënten en zet ze klaar in schaaltjes (de kruiden kunnen bij elkaar en de gember, peper en knoflook ook). Verwarm de olie in de wok en doe het mosterdzaad erbij. Als dat begint te springen voeg je de kerriepoeder, kurkuma, gember, groene peper, kerrieblaadjes, kardemom en knoflook toe. Roerbak kort tot de geuren vrijkomen. Voeg de ui toe met een eetlepel zout en bak tot de ui zacht wordt. Voeg mango en tomaten toe, roer, en voeg de kokosmelk toe. Laat nog even op laag vuur doorwarmen.
Garneer met koriander en cashewnoten en serveer met gestoomde rijst.

Bakken: mango-kokostaart

In de delicious van augustus stond deze mango-citroengras-kokostaart. De beschrijving was al veelbelovend, maar de smaak van deze taart overtrof mijn verwachtingen. Vooral de citroengrasroom is èrg lekker.

Nodig:

Voor de citroengrasroom:
- 300 ml slagroom
- 3 stengels citroengras
- 3 eidooiers
- 75 gram kristalsuiker
- 1,5 blaadje witte gelatine

Voor de bodem:
- 200 gram bloem
- 100 gram ijskoude boter in kleine blokjes
- 30 gram geraspte kokos
- 1 el poedersuiker

Overig:
- twee mango's, in plakjes
- een bakblik met een losse bodem

Werkwijze:
Doe room en citroengras in een steelpan en verwarm tot het bijna kookt. Zet dan het vuur uit en laat een uur staan zodat de smaak van het citroengras in de room trekt.

Meng de ingrediëmten voor de bodem kort in de keukenmachine, zodat een kruimelig deeg ontstaat. Voeg drie eetlepels ijskoud water toe en kneed (met je handen) tot een bal. Wikkel in plasticfolie en laat een half uur rusten in de koelkast. Rol vervolgens de deegbal uit tot een lap die mooi in je bakblik past. Zet nog 10 minuten in de koelkast en verwarm de oven voor op 180 graden. Leg een vel bakpapier op de deegbodem en leg daar een steunvulling op (bijvoorbeeld ongekookte bonen). Bak tien minuten in de oven. Verwijder dan het bakpapier en steunvulling en bak nog 5-10 minuten of tot het deeg goudbruin en knapperig is.

Klop eidooiers en suiker tot een dik en romig mengsel. Doe de afgekoelde room erbij en verwijder het citroengras. Week de gelatine 5 minuten in koud water.
Verwarm het roommengsel een paar minuten op matig vuur totdat het licht bindt. Haal het van het vuur en knijp de gelatineblaadjes uit en roer ze er doorheen. Roer totdat de gelatine is opgelost. Laat helemaal afkoelen en giet over de bodem. Laat dit opstijven in de koelkast, dat duurt 2-3 uur.

Bekleed de roomlaag met de schijfjes mango, dakpansgewijs. Je kunt er nog een beetje poedersuiker overheen doen als je dat mooi vindt. Vond ik een beetje zonde van mijn dakpan kunstwerk.

Bakken: snijbonen

In ons groentenpakket zitten zo nu en dan snijbonen. En eigenlijk wist ik nooit zo goed wat ik daarmee moest. Vroeger thuis aten we ze nooit, en de recepten die ik had nagekookt waren ook niet alles. Bij Michiel thuis aten ze ze wel, en daar was een snijbonenmolen dan ook een vast onderdeel van de uitzet. ("Heb jij geen snijbonenmolen? Dat is ook wat!")

Op een familieverjaardag kwam het apparaat weer eens ter sprake en ik vertelde dat ik er naar gezocht had bij kookwinkels, maar het niet had gevonden. Het was even stil, totdat Oma zich herinnerde dat zij er nog wel een had, en dat wij die wel mochten hebben. Nog geen week later was de snijbolenmolen daar, nog wel met een extra (gehakt?kaas?) hulpstuk.

En als je er op zit te wachten, zitten er geen snijbonen in je pakket. Tot deze week. Dus ging ik direct met de molen aan de slag, kookte de bonen 10 minuten in een klein laagje water, roerde er een klontje boter doorheen en at ze op. En ja, zo zijn ze inderdaad lekker!

Bakken: bloemkool-garnalen curry

In ons biologische groentenpakket zit met een behoorlijke regelmaat bloemkool. Zo regelmatig zelfs, dat we af en toen even niet meer weten wat we er nu eens mee zullen maken. Dit recept kwamen we tegen in een onduidelijk Vietnamees kookboek en bleek voor herhaling vatbaar. Het is gemakkelijk en heel smaakvol. En je kunt het ook maken met broccoli in plaats van bloemkool. Ook heel handig, want dat zit minstens net zo vaak in het pakket.

Ik vind dat overigens wel heel leuk. Het dwingt je om na te denken wat je allemaal met zo'n groente kunt doen. Je laat je automatismen een beetje los, zoals witlof-ham-kaas of witlof-salade, broccoli-met gerookte zalm-en pesto-door-de-pasta of sperziebonen-met-nootmuskaat.

Nodig (2 personen):
250 gram grote garnalen
sap van 1 limoen
1 el sesamolie
1 rode ui, gehakt
1 rode peper, zonder zaadjes en zaadlijsten, fijngehakt
1 teen knoflook
1 bloemkool
1 tl suiker
2 stuks steranijs, kort geroosterd en gemalen in de vijzel
2 tl fenegriekzaad, kort geroosterd en gemalen in de vijzel
4 dl kokosmelk
koriander om te garneren
peper en zout

Werkwijze:
Meng de garnalen met het limoensap en zet even apart. Verhit de olie in een wok en bak de ui, peper en knoflook tot ze licht kleuren. Doe de bloemkool erbij een bak 3 minuten mee.
Voeg de suiker en de steranijs en fenegriek toe. Doe er de kokosmelk bij en roer goed. Laat dit sudderen tot de saus wat indikt. Voeg de garnalen en het limoensap toe tot de garnalen roze kleuren. Proef en breng op smaak met zout en peper. Garneer met koriander en serveer met gestoomde rijst of noedels.

Bakken: kokosnoot

Tja en toen moest er vers geraspte kokosnoot in een gerecht. Dus kocht ik optimistisch een kokosnoot bij de toko. Hij zit dan in de verpakking zoals op het plaatje staat. De buitenste laag is er vanaf gehaald. Ik wist niet genoeg van kokosnoten om te weten hoe je dit ding te lijf ging.

We begonnen optimistisch met een keukenmes, maar dat bleek te gemakkelijk gedacht. Pas toen we een zaag tevoorschijn haalden, begon het ergens op te lijken. Hard zagen was wel nodig...

Want wat bleek, de bruine ronde kokosnoot van de bountys zit hier nog in. Dus je moet niet alleen door deze witte laag heen, maar ook nog door de harde schil voordat je bij de kokos bent.

Een heleboel werk voor twee eetlepels geraspte kokos, maar lekker was het wel!

Bakken: cheesecake met bosbessen

Een paar jaar geleden maakte ik maar zelden cheescake. Dat was vooral omdat ik het altijd best een prijzige happening vond: 600 gram monchou kopen viel altijd een beetje tegen. Totdat ik ontdekte dat het ook met gewone volle kwark kan. En het resultaat is minstens net zo lekker. Sindsdien heb ik al allerlei variaties uitgeprobeerd. Het is nu de tijd voor bosbessen (ze zaten ook al in het biologische fruitpakket) en die zijn erg lekker in de cheesecake.
En een recente ontdekking (dat zag ik in een ander recept) is om cruesli in de bodem te doen. Dat bleek ook goed te werken. Het eindresultaat is een beetje van mezelf, een beetje van Elle eten en een beetje van Donna Hay (Modern classics II).

Nodig:
Bodem:
125 gram cruesli (of iets dat daar op lijkt)
125 gram Maria kaakjes
125 gram zachte boter

Taart:
220 gram bosbessen
55 gram witte basterdsuiker
800 gram volle kwark (bijvoorbeeld van AH)
2 eieren
100 gram vanillesuiker (die maak ik zelf door een vanillestokje in een pot suiker te doen)
125 gram witte basterdsuiker (of 225 gram plus een theelepel vanille aroma)

Werkwijze:
Maal de bosbessen fijn in de keukenmachine. Duw het door een zeef en vang de puree op. Verwarm de puree met de 55 gram suiker in een steelpan tot de suiker is opgelost en de puree wat is ingekookt (het moet een beetje op jam lijken). Laat afkoelen.

Meng in de keukenmachine de cruesli, koekjes en boter. Bekleed een springvorm met bakpapier en druk het bodemmengsel op de bodem. Zet in de koelkast.

Draai de kwark glad in de keukenmachine en voeg de eieren en de suiker toe. Giet dit mengsel in de bakvorm. Druppel de bosbessenpuree er overheen. Dan ziet het er een beetje uit als vroeger Roosvicee in je yoghurt. Als je nu met een mes voorzichtig krullen trekt door de vulling, komen er mooie slingers in.

Bak 60 minuten in een op 160 graden voorverwarmde oven of tot de vulling redelijk stevig is. Het moet zich niet meer gedragen als soep als je met de bakvorm schudt, maar helemaal stijf wordt het pas als je het laat afkoelen in de koelkast.

Boeken: Markus Zusak - The book thief

Het was weer eens zo'n boek waardoor mijn aandacht getrokken werd op de boekentafels. Ik was verbaasd over het vertelperspectief (de dood is de verteller), vond de achterflap wel humoristisch ("Here's a small fact: you are going to die"). Maar ik heb het heel lang laten liggen. Tot ik op vakantie ging en een lekker leesboek mee wilde nemen. Voor 11 Euro kon ik het risico wel nemen.


Het boek was een beetje wennen. Het perspectief is flink luguber, en er komt veel ellende in het boek voor. Toch is het ook heel mooi. Het gaat over een meisje dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in Duitsland opgroeit in een pleeggezin. Het gaat over verdriet en onderdrukking, maar ook over een jongen die zich met kolen zwart schminkt om op Jesse Owens te kunnen lijken. Over het 'stelen' van boeken van de vrouw van de burgemeester. Over appels jatten in een boomgaard en nog veel meer.


De ellende, en wat er dan toch nog goed komt, laat je aan het einde een beetje ontredderd achter. Maar het blijft je wel bij. In de categorie ' Een ander perspectief op de oorlog' was dit weer een mooie. Misschien niet zo ontspannen en relaxed als ik bedoeld had, maar wel mooi.

Bakken: kipspiezen met citroengras

Uit de nieuwste Elle eten haalde ik dit recept voor kipspiezen. Ik moet bekennen dat ik er een beetje aan gesleuteld heb, maar de essentie is hetzelfde gebleven. De kip bleef heerlijk mals en het citroengras geeft een beetje smaak af aan de kip: erg geslaagd. Bovendien is het heel snel klaar.

Bij gebrek aan mooi weer maakte ik ze op de grillplaat, maar ze zijn natuurlijk ook heel geschikt voor de barbecue. Wij aten ze met gebakken aardappeltjes en sla.

Nodig:
4 stengels citroengras, in de lengte gehalveerd
2 kipfilets (in blokjes, ca 300 gram)
2 el olijfolie
1 el geraspte verse gember
2 rode uien, gepeld en in parten
sap van 1 limoen

Werkwijze:
Verwarm de oven op 150 graden. Marineer de kip een half uur in de olijfolie, gember, peper, zout en het limoensap. Prik de ui en de kipfilet voor met een satéprikker en rijg ze daarna aan de stengels citroengras, steeds 2 stukken kip en dan een ui. Grill ze aan alle kanten op de grillplaat, in de koekenpan of op de barbecue. Laat ze nog maximaal 10 minuten nagaren in de oven. Je weet dat ze gaar zijn als er helder vocht uit de filet komt als je er in prikt.

Bakken: ansjovis-olijven koekjes

Vroeger op zondag bij mijn opa en oma kregen we vaak kaaskoekjes die al een tijdje in de kast stonden. Ze roken een beetje muf, en waren meestal ook niet bijster kanpperig meer. Het heeft mij een aversie tegen die koekjes opgeleverd. Maar het is wel leuk om ze te maken. Dit is een variant uit het geweldige boek Koekje. Het is wel een beetje bewerkelijk, want je bent zelf bladerdeeg aan het rollen. Natuurlijk kun je het ook met gewoon bladerdeeg doen, maar dat is wel minder leuk.

Nodig:
4 gram groentebouillonpoeder
75 gram vocht van de olijven
2 gram wasabi
3 gram zout
150 gram zachte boter
175 gram patentbloem (Gezeefd)
120 gram groene ansjovisolijven, fijngehakt
15 gram ansjovis, fijngesneden

Werkwijze
Roer het bouillonpoeder door het olijvenvocht. Meng wasabi, zout, olijvenvocht en 25 gram boter. Kneed er 125 gram patentbloem door en meng tot een bal. Rol de bal op een met bloem bestoven werkblad uit tot een kruis.

Meng de rest van de boter met 40 gram van de olijven, de ansjovis en de rest van het bloem tot een mooi mengsel. Verdeel het over het midden van de deeglap in een vierkant van ca 8x8 cm. Vouw de deegflappen er overheen zodat je een pakketje hebt. Rol dit uit tot een rechthoekige lap van ongeveer anderhalve cm dik. Vouw deze op in drie lagen, zodat je een flap van ca 4,5 cm dik overhoudt. Leg die een half uur in de koelkast.
Haal dan het deeg uit de koelkast, en herhaal het voorgaande proces: eerst uitrollen tot 1,5 cm, dan in drie lagen vouwen. Weer in plasticfolie doen, weer in de koelkast.
Rol uit tot een lap van ca 40x70 cm. Bestrijk met het restantje olijven.
Rol nu het deeg op vanaf beide zijkanten. Je krijgt twee rollen die elkaar in het midden raken. Plak ze aan elkaar door de naad een beetje nat te maken met water.
Verpak in platsicfolie en doe een uur in de koelkast.

Snijd de rol in plakes van 4 mm dik en leg ze op een bakplaat. De koekjes lopen uit tijdens het bakken, dus laat genoeg ruimte tussen de koekjes.
Bak ze 20 minuten in een voorverwarmde oven van 180 graden. Laat de ovendeur op een kier, zodat de stoom kan ontsnappen. (Je kunt gewoon een houten lepel tussen de deur steken).

Bakken: raapstelen stamppot

Als er raapstelen in mijn biologische groentepakket zitten, ben ik altijd blij. Gisteren maakte ik een stamppotje met geitenkaas, naar voorbeeld van een recept in delicious.

Nodig (2 personen)
600 gram kruimige aardappels
klont roomboter
150 ml warme melk
flinke bos raapstelen
150 gram chèvre
nootmuskaat
handje cashewnoten

Werkwijze:
Was de raapstelen zorgvuldig, droog ze in de slacentrifuge en snijd ze in kleine stukjes. Schil en kook de aardappels.
Maak puree van de aardappels met de roomboter, nootmuskaat en warme melk. Roer hier de raapstelen, de helft van de geitenkaas en de cashewnoten doorheen. Schep op een bord en strooi er het restant geitenkaas overheen.

Boeken: Charles Lewinsky - Het lot van de familie Meijer

Weer een prachtig boek over de wereldgeschiedenis vanuit een ander perspectief: Europa van het einde van de negentiende eeuw tot 1945. Het gezichtspunt is een Joodse familie in Zwitserland. Hoewel het ook in Zwitserland geen gemakkelijke tijden zijn voor de Joden, overleven ze uiteindelijk bijna allemaal de Tweede Wereldoorlog.

De auteur beschrijft de lotgevallen van een aantal opeenvolgende generaties van de familie Meijer. Er word van alles beschreven, van huwelijksaanzoeken en geflirt, tot voor de Joden ongunstige politieke beslissingen, en sociale druk.

Wat je raakt in dit boek zijn de karakteriseringen. Je leeft onmiddellijk mee met de familieleden. Als het verhaal is opgeschoven naar een volgende generatie, zit de voorgaande generatie nog volop in je hoofd en bepaalt je blik op de gebeurtenissen. Ook de steeds terugkerende, al lang overleden, oom die zich overal mee bemoeit, is echt een aanwinst.

Het is een dikke pil, maar het lezen meer dan waard en het is uit voordat je het door hebt.

Bakken: ijstaart

Frambozen ijstaart

Een ijstaart "bakken" leek me wel een leuk experiment. Dat had ik nog nooit geprobeerd. Het allerleukste van zo'n taart bleek te zijn dat hij (obviously, dat had ik eerder kunnen bedenken natuurlijk) veel langer houdbaar is doordat je hem in de vriezer bewaart. Dus toen ik jarig was en de taart op dreigde te raken, kon ik deze taart heel casual uit de vriezer tevoorschijn toveren. En hij is nog bijzonder lekker ook.

Nodig:

IJstaart:
250 gram chocolate chip cookies
1 el cacao
120 gr gesmolten boter (ongezouten)
500 ml volle melk
1 vanillestokje, gespleten
6 eidooiers
125 gr kristalsuiker
2 tl maïzena
200 ml slagroom

Frambozensaus:
60 gr kristalsuiker
250 gr frambozen (die uit de diepvries van AH zijn heel ok in deze tijd van het jaar)
Sap van 1 citroen

Werkwijze
Maal de koekjes, cacao en gesmolten boter tot een massa in de keukenmachine. Bekleed hiermee de bodem van een ingevette springvorm (26 cm). Zet in de koelkast.

Breng in een pan de melk met het vanillestokje erin tegen de kook aan. Zet het vuur dan uit, zet de pan weg en laat 30 minuten trekken. Haal het vanille stokje eruit, schraap het merg er uit en roer dat er doorheen.
Klop de eierdooiers met de suiker en de maïzena glad in een kom. Schenk de nog warme melk er al roerend bij en giet het terug in de pan. Breng tegen de kook aan, roer voortdurend, en laat op laag vuur zachtjes binden in ongeveer 5 minuten.
Laat de wasbak vollopen met ijskoud water en laat de vla in de pan daarin afkoelen. Klop de slagroom stijf en spatel die door de vla. Zet 30 minuten in de vriezer.

Voor de frambozensaus doe je de suiker met twee eetlepels warm water in een pannetje en verwarm dat, onder voortdurend roeren, totdat de suiker is opgelost. Laat het afkoelen en roer de frambozen en het citroensap erdoor. Pureer tot een gladde saus in de keukenmachine.
Schenk de vla op de koekjesbodem. Trek met een mes gleuven in de bovenlaag en giet daar de helft van de frambozensaus in. Zet de taart een nacht in de vriezer.

Haal de taart ongeveer een half uur voordata je hem wilt serveren uit de vriezer. Schep er nog wat frambozensaus overheen.

Bakken: tomaten kikkererwten soep

Voor de nieuwjaarsborrel van mijn jaarclub maakte ik deze tomaten kikkererwtensoep. En hoewel sommigen een licht trauma hebben overgehouden aan een week lang kikkererwten en komijn in Marokko (ik niet overigens), viel hij toch erg in de smaak. Zo nu en dan klonk er "Ik moet ineens zo erg aan tajines denken..." Maar ja, bij een tweede bezoek aan Marokko bleek ook wel dat we de eerste keer ook wel een beetje pech hadden gehad met het eten.

Hoe dan ook, Marion vroeg om het recept, om haar goede voornemen van meer koken gestalte te kunnen geven. En, veel later dan beloofd: Marion, hier komt 'ie. Je kunt deze soep ook heel goed invriezen, dus maak vooral te veel.

Nodig
2,5 el olijfolie
2 witte uien
4 tenen knoflook (geperst)
1 groene peper, schoongemaakt en fijngehakt
3 tl gemalen komijn
1 tl paprikapoeder
2 blikken kikkererwten (blikken van 400 gr zijn ok)
3 blikken gehakte tomaten (400 gr blikken)
1 ¼ liter groentebouillon
100 gram chorizo

Om te serveren:
Partjes limoen en koriander


Werkwijze
Verhit de olijfolie in een soeppan. Bak de plakjes chorizo tot ze knapperig zijn en laat uitlekken op keukenpapier.
Bak de ui tot hij zacht is. Voeg de knoflook, groene peper, komijn en paprikapoeder toe en roer 1 minuut, tot de kruiden beginnen te ruiken. Voeg de kikkererwten, tomaat en bouillon toe en roer. Breng aan de kook en laat 25 minuten zachtjes koken, met het deksel half over de pan. Laat iets afkoelen.
Pureer de helft soep met een staafmixer of in de keukenmachine en doe die terug bij de andere helft. Breng op smaak met zout en peper en doe de stukjes chorizo er weer bij. Warm de soep weer helemaal door en serveer met limoenpartjes en koriander.

Boeken: Mary Ann Shaffer - Eilandpost

Het voordeel van met je been omhoog op de bank zitten (omdat je van je step gedonderd bent op de sportschool), is dat je weer even echt aan lezen toekomt. Gisteren las ik Koetsier Herfst uit, vandaag Eilandpost. Eilandpost kreeg ik voor mijn verjaardag van Juliette.

Het is zo'n boek dat ik niet gelezen zou hebben als ik het niet gekregen had. En dat was jammer geweest, want het leest lekker weg en het boeit zeker. Nee, het is geen hoogstaande literatuur, maar het is wel leuk. Mary Ann Shaffer is er in geslaagd een levendig beeld neer te zetten van de mensen en hun levens. De personages blijven nog lang in je hoofd zitten. Zeker als je niet zo mobiel bent, is het een fijn boek: met dit boek blijf je rustig zitten totdat je het uit hebt.

Het is een roman in brieven, waarbij de Londense schrijfster Juliet kennismaakt met een leeskring op het kanaaleiland Guernsey (Het literaire aardappelschiltaart genootschap van Guernsey). De leden van de leeskring vertellen haar over hun leven tijdens de oorlog. Juliet krijgt een steeds beter beeld van hun leven, en tegelijk ook van haar eigen leven.

Door het perspectief op de oorlog vanaf de Kanaaleilanden en door heel wat literaire verwijzingen zit er ook nog wat meer aan dan een goed geschreven verhaal. De Kanaaleilanden werden door de Duitsers bezet op weg naar Engeland, waar ze niet kwamen. De eilanden waren helemaal afgesloten van de buitenwereld en wisten dus niet wat er in de rest van de wereld gebeurde. Ik houd wel van andere perspectieven op de Tweede Wereldoorlog.

En een leesclub van mensen die aanvankelijk weinig lazen, en het moeten doen met dat wat voorradig is (en niet is opgestookt in de kachel) levert leuke variërende perspectieven op. Er worden uiteindelijk zelfs brieven van Oscar Wilde gevonden in een koektrommel, hoewel dat verder niet echt bijdraagt aan het verhaal.

Boeken: Otto de Kat - Julia

Soms valt je oog op een boek waarvan je meteen weet dat je het wilt lezen. Julia was voor mij zo'n boek.

Het gaat over een jongeman die de zaak van zijn vader over moet nemen. Hij ziet daar vreselijk tegenop. Niet alleen tegen die zaak, eigenlijk tegen de toekomst in het algemeen. Trouwen, kinderen, directeur zijn, het beklemt hem. Hij gaat een poosje naar Lübeck om daar mee te lopen in een vooraanstaande fabriek op hetzelfde terrein en ontmoet daar Julia. Hij is direct verliefd. Pas als hij haar leert kennen, merkt hij dat dit een vrouw is met duidelijke politieke ideeën. En dat is lastig, vlak voor de tweede wereldoorlog.

De situatie wordt steeds grimmiger, en op haar verzoek verlaat hij Lübeck. Hij blijft zich dit nog jarenlang kwalijk nemen, zeker als hij hoort dat Julia in de oorlog bij een bombardement is overleden.

De rest van zijn leven draagt hij zijn vertrek uit Lübeck met zich mee. Had hij dat wel moeten doen? Heeft hij Julia aan haar lot over gelaten?

Hij praat er echter niet over. Zijn vrouw (die hij nou niet helemaal uit overtuiging ten huwelijk vroeg) weet dat er iets is, maar weet niet precies wat. Hij voelt zich tekort schieten, aan zijn vrouw, zijn bedrijf, Julia, zijn grootvader. Zijn leven lijkt mooi (succesvolle directeur) maar is het niet.

Het is in een heel sobere stijl geschreven, een stijl die je aanmaant om rustig te lezen. Aan de andere kant trekt het verhaal je mee, zodat je gauw aan het einde wilt zijn om te weten wat er nou precies allemaal speelde.

Bakken: tiramisu

Uit mijn nieuwe favoriete kookboek De zilveren lepel haalde ik een lekker recept voor tiramisu. Heel basic, erg de moeite waard. Ik werd wel een beetje zenuwachtig toen thuis de stroom uitviel toen de tiramisu stond op de stijven in de koelkast, maar in deze tijd van het jaar maakt dat gelukkig niet zo veel uit.



Nodig:

2 eiwitten

4 eidooiers

150 gram poedersuiker

400 gram mascarpone

200 gram lange vingers

175 ml espresso, afgekoeld

200 gram geraspte pure chocola (gaat prima in de keukenmachine)

cacao om te bestuiven



Werkwijze:

Klop de eiwitten stijf in een vetvrije kom. Klop in een andere kom de dooiers met de suiker tot een bleke, luchtige massa. Meng er voorzichtig de mascarpone en het eiwit door. Doe in een schaal een laagje lange vingers, en bestrijk die met de koffie. Leg er een laag mascarponeroom op. Bedek die met de geraspte chocola. Maak zo laagjes totdat alles op is. Zorg dat je eindigt met een laag mascarponeroom. Bestuif met cacao, en zet 3 uur in de koelkast.


Voor 4 tot 6 personen, afhankelijk van de eetlust.

Bakken: bruschetti met lekkers

Om onze nieuwjaardag extra leuk te maken, hadden we een fles champagne gekocht (Taittinger) en leuke borrelhapjes gemaakt.



De bruschetti:
Snijd een ciabatta in plakken. Rooster de plakken in de koekenpan tot ze knapperig zijn. Snijd een teen knoflook in tweeën en bestrijk de plakken ciabatta met deze helften.



Beleg:

In dit geval was het beleg eenvoudig, op één na. Allemaal te koop bij de Appie. Van links naar rechts op de foto:

- Spianata romana

- mojo rosso (een rood pepersausje uit een potje van de AH) met buffelmozzarella

- tonijn/anjovispaté

(meng een blikje tonijn met 6 schoongespoelde ansjovisfilets, een halve gesnipperde rode ui, 2 eetlepels olijfolie, zout, peper en een theelepel worchestersaus)

- buffelmozzarella met zongedroogde tomaatjes

Boeken: Michael Chabon - De jiddische politiebond

Na De wonderbaarlijke avonturen van Kavalier en Clay was ik erg enthousiast over Michael Chabon. De Jiddische politiebond heeft dat enthousiasme niet verminderd.

Het is een What if verhaal, dat Chabon laat spelen in een denkbeeldige Joodse staat in Alaska. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog zijn de Joden die uit Europa vluchtten hier bijeengebracht, in een eigen staat. Het voortbestaan van de staat staat op het spel en in de samenleving is veel onrust.

Dit gegeven alleen al is interessant, maar Chabon weeft er het verhaal doorheen van inspecteur Meyer Landsman. Landsman wil koste wat kost een moord oplossen, ook al raakt hij dan zijn baan kwijt en wordt zijn leven bedreigd. Zijn ex-vrouw is zijn nieuwe baas, hijzelf is sinds hun scheiding een beetje in verval geraakt en het verlies van zijn zus heeft hij nooit verwerkt.

Al deze draadjes, van de ex-vrouw tot het verlies van zijn penning, tot zijn zus komen bij het oplossen van de moordzaak bij elkaar.

Ik houd nooit zo van detectives, maar Chabon slaagt er in om er zo veel andere dingen doorheen te weven dat het erg leuk om te lezen wordt. Daarmee is dit boek ook niet echt een detective. Het gaat wel over een politieman die een moord oplost, maar er gebeurt nog veel meer.

De beschrijvingen van het leven van alledag in deze staat en de dingen die Meyer meemaakt zorgen ervoor dat je nog lang aan dit boek blijft terugdenken.

Bakken: zabaglione taart

Van Dineke kreeg ik laatst een fles Marsala. De mogelijkheden hiermee zijn natuurlijk eindeloos, maar een zeer goede optie is deze zabaglione taart. Het maken van de zabaglione is niet moeilijk, maar je moet wel je aandacht er even bijhouden. De rest is heel eenvoudig.

Nodig:
(zabaglione vulling)
3 eidooiers
75 gr suiker
40 g bloem (gezeefd)
250 ml marsala
350 ml slagroom

(cakedeeg)
110 g zelfrijzend bakmeel
1/2 theelepel bakpoeder of dubbelkoolzure soda
2 eieren
125 gram boter
110 gram suiker
merg uit 1/2 vanillestokje
theelepel kaneel

Werkwijze:
Klop de eidooiers los. Meng de suiker er doorheen en klop het door elkaar, tot het lichter van kleur is geworden (duurt ongeveer 3 minuten). Meng rustig de bloem erdoor, beetje bij beetje, en daarna de marsala. Giet het mengsel in een pan met een dikke bodem en verwarm. Dit is het moment dat je goed op moet letten: goed blijven roeren, en als het bindt het vuur uitzetten. Het lijkt alsof er klontjes inkomen, maar goed roeren verhelpt dat. (En als het schift, is er nog geen ramp: alles in een schone pan doen en opnieuw gaan roeren.) Laat het afkoelen, roer af en toe om te voorkomen dat er een vel op komt. Dek af met plasticfolie en zet 2 uur in de koelkast.

Verwarm de oven op 175 graden. Zeef meel en bakpoeder, voeg de rest van de ingrediënten toe en roer het goed. Het moet een soepel deeg worden, dat van een lepel afloopt. Schep het deeg in een ingevette bakvorm, zorg dat het vlak is en zet 30 minuten in de oven. Laat 5 minuten staan en haal het dan uit de vorm. Zet het op een rooster en laat afkoelen. Als de taart is afgekoeld, snijd je hem overdwars in tweeën. De taart is niet zo heel dik geworden, dus snijd voorzichtig.

Klop de slagroom stijf. Meng 2/3 van de zabaglione erdoorheen. Bestrijk de onderste taarthelft met de vulling, houd wat over voor de bovenkant. Leg de andere helft er bovenop. Roer de rest van de zabaglione door de overgebleven slagroom en strijk dit over de bovenkant.

Je kunt de taart nu direct eten, maar als je hem nog even een uurtje in de koelkast zet, is hij gemakkelijker te snijden.