Toen ik 15 was, kreeg mijn moeder Heren van de thee cadeau. Ik probeerde het te lezen maar liep hopeloos vast. Dat was mijn eerste kennismaking met Hella Haasse, en geen goede. Het duurde dus even voordat ik weer iets van haar las. Maar haar boeken met thema's uit de klassieke oudheid bevielen me wel. Daarna heb ik regelmatig werk van Haasse gelezen, en deze verhalen wilde ik ook graag hebben.
Het zijn vooral oudere verhalen, een enkel nieuw, en het knappe aan deze verhalen is dat de meeste gisteren geschreven konden zijn. De verhalen over Indië zijn misschien wat gedateerd, maar wel prachtig. Er blijft van alles te raden over, en daar houd ik wel van. Het beste verhaal vond ik het titelverhaal. Maar ook het nieuwe verhaal Korè hield mijn gedachten nog wel even bezig. En de leproos die uit zijn riddergeslacht werd verdreven, en de vergane glorie uit Indië..
Ik denk dat ik het nog maar eens ga lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten