Bakken: kaneelbroodjes

Nog eentje van Nigella. Deze kaneelbroodjes bakte ik een paar weken geleden, maar ik deed te veel tegelijk en hield de oven niet in de gaten. Het resultaat waren heerlijke kaneelbroodjes, alleen de bovenkant moest je er even afschrapen. De broodjes rijzen nogal in de oven en ik had de bakplaat te dicht op de verwarmingselementen staan... Vandaag deed ik poging twee.

Nodig:
Voor het deeg:
ca 600 gram bloem
100 gram suiker
1/2 tl zout
21 gram gist (gedroogde)
100 gram boter
4 dl melk
2 eieren

Vulling:
150 gram zachte boter
150 gram suiker
1,5 tl kaneel
1 losgeklopt ei

Werkwijze
Verwarm de oven op 230 graden. Bekleed een bakvorm met bakpapier.
Meng bloem, suiker, zout en gist. Meng in een andere kom de gesmolten boter, melk en eieren. Roer de twee mengsels door elkaar en kneed het (of laat de keukenmachine dat doen) tot een glad en veerkrachtig deeg. Bij mij moest er meer bloem in dan de 600 gram die Nigella voorschrijft (bij beide pogingen) omdat het anders nog veel te nat was. Maak een bal van het deeg, doe die in een ingevette kom, dek af met plasticfolie en laat een half uur rijzen.
Neem dan een derde van het deeg, rol die uit en bekleed er de bodem van een (vierkante) bakvorm mee. Dit wordt de bodem.
Meng nu de boter, suiker en kaneel voor de vulling. Rol de andere tweederde van het deeg uit tot een rechthoekige lap en bekleed die met de vulling. Zorg dat er overal ongeveer evenveel vulling zit. Rol nu de lap deeg op, vanaf de lange kant. Snijd plakken van steeds ca 2 cm dik en leg die, met de snijkant omhoog in het bakblik. Ze gaan enorm rijzen, dus het geeft niet als ze elkaar niet raken. Laat nog een kwartier rijzen onder plasticfolie en zet ze dan in de oven. Zet ze zo'n 25 minuten in de oven, en leg eventueel een stuk aluminiumfolie op de bovenkant als ze te snel kleuren.

Laat afkoelen op een rooster.

Bakken: havermoutkoekjes

Geïnspireerd door een heel leuk blog, en in de wetenschap dat een vrije dag in de week veel mogelijkheden biedt, bedacht ik dat het tijd werd mijn blog te reanimeren. 6 posts in 2010 geeft wel weer hoe druk ik het had met andere dingen. Er was genoeg tijd om vaak en uitgebreid te koken, maar niet om het op te schrijven en te fotograferen. Enfin, aan de slag dus.

Op bovengenoemd blog wordt gekookt uit Hoe word ik een goddelijke huisvrouw van Nigella Lawson. Ik heb het boek al jaren en toevallig had ik het laatst weer eens uit de kast getrokken.


Dat deed ik op zoek naar een recept voor degelijke koekjes. Ik wilde niet te zoete, naar tarwe of muesli smakende koekjes. Het bracht me bij de havermoutkoekjes van Nigella, en die heb ik zojuist gebakken.
Om eerlijk te zijn, ben ik er nog niet uit of ik ze nou lekker vind. Ze zijn heel verantwoord, maar een beetje suiker erin zou wel welkom zijn denk ik...

Nodig:
250 gram havermout
snuf zout
1/4 theelepel dubbelkoolzure soda
1 eetlepel boter, gesmolten
2 dl kokend heet water

Werkwijze:
Verwarm de oven op 200 graden.
Meng de ingrediënten en roer ze door elkaar. Van Nigella moet dat met een houten lepel, dus dat heb ik braaf gedaan, maar vraag me niet waar het voor nodig is. Met het water moet je een beetje mikken, je deeg moet geen havermoutpap worden. Rol het deeg zo dun mogelijk uit en steek er koekjes uit. Ik bleek een rustieke steekvorm met hartjes en ruitjes en meer van dat werk te hebben, maar je kunt natuurlijk ook vierkantjes snijden of zo iets. Leg ze op een bakplaat en zet ca 20 minuten in de oven, totdat de rand goudbruin is en de koekjes stevig zijn.

Bakken: smeerseltjes voor collega's

Ansjovismayonaise
Roer één eidooier los met een eetlepel dyonmosterd en een scheutje wittewijnazijn. Voeg voorzichtig, scheutje voor scheutje, olie toe (bv maisolie of zonnebloemolie, liever geen olijfolie want dat smaakt een beetje bitter). Niet te veel olie tegelijk want dan gaat het schiften en dan kun je opnieuw beginnen.
Als het een consistentie heeft waar je tevreden over bent, doe je er twee fijngesneden en schoongespoelde ansjovisfilets door, een handje fijngesneden peterselie, een fijngesneden teen knoflook en peper en zout. Mayonaise maak je dikker door zuur toe te voegen en dunner door nog meer olie toe te voegen.
Ansjovis wordt het lekkerst door het een kwartiertje in melk te laten weken.

Pesto
Rooster 100 gram pijnboompitten, rasp 50 gram parmezaanse kaas, was de blaadjes van één basilicumplantje, snijd een knoflookteen fijn en wrijf dit fijn in een vijzel. Voeg olijfolie toe tot het een consistentie heeft die je prettig vindt. Voeg naar smaak peper en zout toe.

EiersaladeMaak drie hardgekookte eieren en snijd ze fijn. Roer de eieren los met een paar eetlepels mayonaise en een eetlepel dragon. Om het nog iets frisser te maken kun je er nog wat sourcream doorheen roeren. Voeg naar smaak peper en zout toe.

Tonijnsalade
Prak één blikje tonijn op water of olie. Voeg een halve in stukjes gesneden appel toe, een fijngesneden sjalot, italiaanse kruiden en twee lepels crème fraiche. Voeg naar smaak peper en zout toe.

Boeken: We moeten het even over Kevin hebben

Wat een afschuwelijk boek; het sleurt je mee in al zijn ellende. Aan het begin denk je dat je weet wat er komt (zoon vermoordt klasgenoten), maar het wordt allemaal veel ellendiger en grotesker dan je denkt.

Aan het begin was ik met lichte tegenzin aan het lezen. Eva, moeder van een moordenaar, schrijft brieven aan haar man over de het leven van zoon Kevin. Ze probeert te bedenken wat geleid heeft tot zijn daad op school. Wat een onaangename vrouw, en wat een kille kijk op het leven. Ik vroeg me ook af waar het allemaal heen zou gaan, of het nog meer ging worden dan dit.

Maar gek genoeg begon het toch te boeien. Gaandeweg kreeg ik meer sympathie voor Eva en wilde ik meer weten: hoe was het precies gegaan, en waar is die echtgenoot eigenlijk? Door hier en daar een subtiele of minder subtiele vooruitwijzing te plaatsen, raak je steeds meer vervuld van afschuw. En voordat ik het wist, was het boek uit. (en moest ik abrupt afremmen bij de leesclubvragen aan het eind van het boek - brrr).

Je vraagt je af of de wereld echt zo werkt, of dit niet een beetje over the top is. Maar tegelijk zit je met een licht unheimisch gevoel op de bank. Knap geschreven, maar wel afschuwelijk.

Bakken: vanille ijs

Tot mijn grote vreugde kreeg ik voor mijn verjaardag een ijsmachine cadeau. Afgelopen zomer heb ik een aantal keer in de kookwinkel gestaan om er een aan te schaffen, maar steeds waren anderen mij voor. Ik had namelijk -met de rest van Den Haag- bedacht dat ik dezelfde wilde als Janneke Vreugdenhil van de NRC.

In de winter vergeet je dat soort verlangens weer, totdat je er een krijgt. Fijn, een ijsmachine! Een kans om eindeloos te gaan experimenteren met vreemde en bekende smaakjes. Het ding zorgt er uit zichzelf voor dat je het een beetje binnen de perken houdt: je moet steeds opnieuw de container van de ijsmachine invriezen. En hoewel er optimistisch 6-9 uur op staat, hoor ik nu (18:03) nog steeds water klotsen in het ding terwijl ik hem gisteravond om 21:00 in de vriezer heb gestopt. 6-9 uur is zeker alleen op de zuidpool. Ach wat, dat is misschien ook wel beter voor mijn lijn. Het vanilleijs van de foto (ook in een nieuw -verjaardagscadeau- kopje) is nou niet echt verantwoord. Maar wel retelekker.

Nodig:

375 ml melk

375 ml slagroom

2 vanillestokjes, opengesneden en het vanillezaad eruit geschraapt

150 gram suiker (na het proeven besloot ik dat dat ook wel wat minder kon, maar ben nog niet toe aan de herhaalde poging).

8 eigelen.

Werkwijze:

Verwarm de melk, slagroom, vanillestokjes en vanillezaad in een pannetje op het vuur. Zorg dat het niet gaat koken. Voeg de suiker toe en roer tot die is opgelost. Zet het vuur uit en laat 20 minuten trekken.

Klop de eieren los in een kom, en giet er een klein beetje melkmengsel bij. Roer goed. Voeg nu de rest van het melkmengsel toe en klop het goed. Giet dit mengsel in een schone pan zet op laag vuur en roer totdat het bindt. Als je vergeet te roeren (zoals ik) dan schift het, dan ziet het er een beetje brokkelig uit. Ik heb het desalniettemin in de ijsmachine gemikt en het smaakt heerlijk, maar Robert Kranenborg is het daar vast niet mee eens. Laat afkoelen. Eerst gewoon in de pan, daarna afgedekt in de koelkast. Hoe koeler je mengsel, hoe minder tijd je ijsmachine er voor nodig heeft. Als het koel is, giet je het in de machine en draai je er ijs van. Hoe lang dat duurt, zal wel per machine verschillen. Ik heb hem steeds even stilgezet om te proeven, en toen ik tevreden was, heb ik het ijs in een bak gezet en in de vriezer gedaan.

Het was erg lekker, hoewel erg zoet. De volgende keer met minder suiker. En het is ook heel lekker met een scheutje limoncello er overheen.